Prokuratura Okręgowa w Opolu w dniu 7 grudnia 2017 r. wydała postanowienie o umorzeniu śledztwa w sprawie zdarzenia w ruchu lądowym w dniu 04 marca 2016 r. na 204,6 km autostrady A 4, w którym to zdarzeniu samochód służbowy BOR marki BMW o nr rej. WN 7019A wiozący Prezydenta RP wypadł z trasy.
Prokurator prowadził śledztwo badając, czy zdarzenie stanowiło przestępstwo nieumyślnego sprowadzenia katastrofy w ruchu lądowym, jak również czy było wynikiem zaniedbań obowiązków osób odpowiedzialnych za stan techniczny pojazdu, którym poruszał się Prezydent. Weryfikowano również, czy nie doszło do zaniedbań ze strony funkcjonariuszy Biura Ochrony Rządu w związku z przygotowaniem i realizacją wizyty Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w Karpaczu i Wiśle w dniach 03-04 marca 2016 r.
W wyniku śledztwa ustalono, iż do zdarzenia doszło wskutek przedziurawienia opony tylnego, prawego koła w pojeździe służbowym BOR, co doprowadziło do utraty przez pojazd stateczności kierunkowej – i jako takie miało one charakter losowy. W wyniku przedziurawienia nastąpił gwałtowny spadek ciśnienia w oponie (co zostało zarejestrowane przez czujnik ciśnienia, a informacja o tym została przesłana do komputera pokładowego, który wygenerował komunikat wyświetlony na desce rozdzielczej pojazdu), a następnie doszło do jej rozpadu poprzez oddzielenie od barków czoła opony (bieżnika wraz z warstwami nośnymi – opasaniem i osnową). Przyczyną gwałtowanego przebiegu rozpadu opony był fakt, iż do jej perforacji doszło przy znacznej prędkości (co generowało duże siły działające na czoło bieżnika). Wpływ na szybkość procesu rozpad opony miał również wiek i stopień zużycia opony. Zarazem przeprowadzone dowody nie pozwalają ponad wszelką wątpliwość wykluczyć, że gwałtowany rozpad opony prawego tylnego koła nie był konsekwencją wady opony powstałej na etapie jej produkcji. Zastrzec jednakże należy, że w pozostałościach prawej tylnej opony biegli nie stwierdzili zmian, które wskazywałyby na wady produkcyjne opony.
Stwierdzone zostało, że od momentu perforacji opony, spadku w niej ciśnienia, zasygnalizowania tego zdarzenia przez komputer pokładowy, do momentu jej rozpadu, upłynął zbyt krótki okres, aby kierowca mógł podjąć skuteczne działania obronne, w szczególności aby zdążył zmniejszyć prędkość do wartości umożliwiającej panowanie w tych warunkach nad samochodem.
Wkluczono aby stan techniczny samochodu, a w szczególności aby stwierdzony stan zużycia opony prawego tylnego koła był przyczyną zaistnienia zdarzenia (przedziurawienia opony).
Ustalone zostało, że w dacie przygotowywania pojazdu do trasy przebieg i wiek opony prawego tylnego koła jak i pozostałych w samochodzie służbowym BOR o nr rej. WN 7019A oraz – co do zasady wysokość bieżnika – spełniały kryteria określone przez producenta opon jaka również przyjęte w BOR (w dniu 4 marca 2016 r. opony nie miały więcej jak 6 lat, a ich przebieg nie przekraczał 20.000 km, natomiast wysokość bieżnika – co do zasady – nie była niższa niż 3,5 mm).
Na podstawie zaprezentowanych ustaleń uznano, iż nie doszło do popełnienia przestępstwa nieumyślnego sprowadzenia katastrofy w ruchu lądowym. Stwierdzono, że kierujący pojazdem nie dopuścił się naruszenia zasad w ruchu lądowym. Wykluczono aby zdarzenie było następstwem kontynuowania przez kierującego samochodem jazdy z dużą prędkością z obniżonym ciśnieniem w oponie, a także aby doszło do kierowania pojazdem, pomimo włączenia sygnalizacji czujnika informującego o spadku ciśnienia w oponie.
Nie stwierdzono uchybień w obsłudze technicznej pojazdu i przygotowaniu go do eksploatacji przed realizowaną w dniach 3-4 marca 2016 r. trasą, które można byłoby kwalifikować jako przestępstwo niedopełnienia obowiązków przez funkcjonariusza publicznego (art. 231 § 1 kk), bądź występek dopuszczenia do ruchu pojazdu służbowego BOR w stanie bezpośrednio zagrażającym bezpieczeństwu w ruchu lądowym (art. 179 kk).
Nie stwierdzono aby sposób w jaki zaplanowano a następnie zrealizowano działania ochronne w dniach 3-4 marca 2016 r. stanowił przestępstwo niedopełnienia obowiązków przez funkcjonariuszy publicznych i narażenia na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu osób podróżujących samochodem służbowym BOR. W szczególności uznano, że nie było wyrazem przestępstwa podjęcie decyzji co do środka transportu, przy wykorzystaniu którego realizowano zadania ochronne w Karpaczu i Wiśle.
W sprawie badano również kwestie montażu w dniu 18 lutego 2016 r. w tym pojeździe używanej, wycofanej z eksploatacji opony oraz zgodności z zaleceniami producenta opon i pojazdu czasokresu eksploatacji w pojazdach służbowych BOR opon typu PAX; śledztwem objęto także okoliczności towarzyszące zakupowi dla Biura Ochrony Rządu pojazdu, który uległ zdarzeniu w dniu 4 marca 2016 r. Te ostatnie zagadnienia zostały rozpoznane postanowieniem o częściowym umorzeniu śledztwa objętym w całości klauzulą poufne.
Objęcie śledztwem powyższych zagadnień wynikało ze złożonych zawiadomień o przestępstwie.
Oba postanowienia są nieprawomocne.